ΕΣΥ ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ, ΕΣΥ ΑΞΙΖΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΩΝ ΜΟΥ

Είχα κάνει άπειρες προσπάθειες να είμαι μέρος της καθημερινότητας, του ενδιαφέροντος, κομμάτι του κόσμου σου.

Είχα προσπαθήσει αμέτρητες φορές να βοηθήσω να ξεπεράσεις καταστάστεις, να συμβάλλω στο επόμενο μεγάλο σου βήμα. Λύπηση, αγάπη, ενδιαφέρον, ότι κι αν ένιωθα, το πλήρωσα ακριβά.

Είχα επενδύσει πέφτωντας με τα μούτρα στο «εμείς» χωρίς να δίνω καμία σημασία στις συνέπειες. Για εσένα και εμένα αποφάσισα ότι θα έκανα τα πάντα, χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς να υπολογίσω συνέπειες.

Πήρα τις αποφάσεις μου κι ας μην ήταν για το καλό μου. Εσύ άξιζες έλεγα και ξανά έλεγα στον εαυτό μου.

Δεν το έβλεπα για όσο πάει, επένδυα στο μαζί για πάντα. Και ναι, έκανα όνειρα χωρίς τον ξενοδόχο και έφαγα τα όμορφα μουτράκια μου.

Και να μαι στο σήμερα, να αισθάνομαι ότι σπαταλήθηκα αδίκως. Σε μια κατάσταση με δειλία, υποκρισία, ψέμα.

Αμέτρητες ευκαιρίες που σίγουρα δεν πήγαν χαμένες γιατί απέδειξα στον εαυτό μου, πως μπορώ φτάνει να θέλω κάτι. Και ευτυχώς έκανα χώρο στο παρών, αποχαιρέτησα με αυτοσεβασμό το παρελθόν και έκλεισα την πόρτα σε ότι πλέον δεν εξυπηρετεί το τώρα μου.

Δεν με εξυπηρετεί ένας άνθρωπος που δεν δίνει και παίρνει. Δεν μου δίνει καμία ευχαρίστηση μια ανισόρροπη κατάσταση, δεν με ικανοποιεί ένας άνθρωπος που δεν δείχνει διαθέσιμος να κινήσει ούτε το μικρό του δαχτυλάκι για να διεκδικήσει αυτά που του αξίζουν.

Κλείνοντας την πόρτα σε ότι με κρατούσε πίσω, έκανα χώρο στο μέλλον. Το καλωσόρισα, το αγκάλιασα και του επέτρεψα να μου φέρει νέες ιστορίες. Και κάπως έτσι, εμφανίστηκες κι εσύ. Κρατούσα πάντα κάτι και για μένα, έτσι για αλλαγή. Επειδή μέχρι πρωτίστως, έδινα περισσότερα και από αυτά που μου είχαν ζητηθεί.

Εσύ, μου έδειξες ξανά τον δρόμο για τις ομορφιές της καθημερινότητας. Δεν σου φάνηκε «πολύ» το μέσα μου ούτε και το έβαλες στα πόδια όταν σου ξεδίπλωσα με θράσος τις αλήθειες μου. Εσύ δεν είπες απλά λόγια, προχώρησες και σε πράξεις. Εσύ μου έδωσες ενώ εγώ σε έδιωχνα. Κατάλαβες ότι σε δοκίμαζα και μου απέδειξες τις αντοχές και το ενδιαφέρον σου. Εσύ λοιπόν ανήκεις ξεκάθαρα στο παρών μου και διεκδικείς μοναδικά το μέλλον μας.

Εσύ αξίζεις αυτή την ευκαιρία κι εγώ γίνομαι καλύτερος άνθρωπος μαζί σου.