Όταν ένα fake profile στο Facebook αρχίζει να γίνεται ένας επικίνδυνος εθισμός, μία ασυγκράτητη μανία παρατήρησης των αναρτήσεων των διαφόρων διαδικτυακών φίλων, τι συμβαίνει; Πώς μπορεί αυτός ο άνθρωπος να αποφασίσει ότι πρέπει να βάλει ένα τέλος σε αυτή την παράλογη συνήθεια;
Σε αυτά τα ερωτήματα καθώς και σε άλλες απορίες, λάβαμε απαντήσεις από τον 27χρονο “Αντώνη”, φοιτητή στο εξωτερικό, που μας περιέγραψε τους μήνες που διατηρούσε ενεργό ένα fake λογαριασμό στο Facebook.
“Η ιδέα του fake profile προέκυψε απρόσμενα και μάλλον από την τρέλα και τον αυθορμητισμό κάποιας ανόητης στιγμής. Ήταν μία περίοδος που είχα χωρίσει από την κοπέλα μου και όπως καταλαβαίνεις δεν άργησε να έρθει και το block.
Για όλους όσοι τυχόν δεν ξέρουν τι σημαίνει block στο Facebook, μπορώ να εξηγήσω: όταν ένας Facebook friend σου σε διαγράφει από τη λίστα φίλων του και μάλιστα δεν επιτρέπει να τον εντοπίσεις ξανά στο Facebook. Πώς λοιπόν θα έβλεπα τις αναρτήσεις της, φωτογραφίες, check in κ.λπ.;
Αποφάσισα να δημιουργήσω ένα ψεύτικο λογαριασμό με ένα φανταστικό όνομα και μία φωτογραφία -ως profile- που βρήκα στο διαδίκτυο και… τσουπ να σου ένας “ωραιότατος” ψεύτικος χρήστης. Είχα αμφιβολίες αν θα αποδεχόταν το Friend Request μου, αλλά δεν άργησε να με προσθέσει στη λίστα φίλων της.
Εκ τότε μου είχε γίνει εμμονή να μπαινοβγαίνω στο Facebook για να τσεκάρω ποιες ώρες ήταν Online, να βλέπω τις νέες φωτογραφίες της και να κοιτάζω ένα προς ένα τα Like που συγκέντρωνε.
Αν είναι δυνατόν… Λες και δεν είχα άλλη σημαντική και αξιόλογη δουλειά να κάνω. Δεν έφτανε μόνο αυτό, αλλά είχα αρχίσει να στέλνω αιτήματα φιλίας και σε γνωστούς και αγνώστους… Ήταν λες και είχα γίνει ένα με τον ψεύτικο χρήστη που είχα δημιουργήσει.
Μέρα με τη μέρα το ψεύτικο μου “όνομα” άρχιζε να γίνεται ένα με το δικό μου… Δεν έμπαινα καν στο πραγματικό μου προφίλ. Δεν έβρισκα ουσία στη δική μου πραγματικότητα, στο διαδικτυακό κόσμο που με ήξερε με το πραγματικό μου όνομα και τις πραγματικές και ολόδικες μου φωτογραφίες. Τι παράλογο…
Όσο το σκέφτομαι, απορώ με τον εαυτό μου πώς επέτρεψα αυτό το θέατρο. Η ζωή ήταν και είναι μπροστά μου κι εγώ χαράμισα μερικούς μήνες, άδικα, εις βάρος μου, κλεισμένος σε ένα δωμάτιο, μπροστά από ένα laptop να συνομιλώ με διαδικτυακούς φίλους πίσω από μία “μάσκα”, ένα ψεύτικο ανούσιο προφίλ… Θα με ρωτήσετε τώρα πώς κατάφερα να διαγράψω αυτό το προφίλ… Όχι εύκολα. Δύσκολα… Τι έκανα; Μια μέρα βρέθηκα τυχαία σε μία καφετέρια και είχε πέσει στα χέρια μου ένα βιβλίο θετικής σκέψης… Το πήρα και χωρίς να το αντιληφθώ είχα φτάσει στην 23η σελίδα μέσα σε λίγα λεπτά… Το βιβλίο αυτό -αν και δεν θυμάμαι τον τίτλο του, αλλά μπορώ να το βρω- μιλούσε για το πραγματικό νόημα της ζωής με ένα ιδιαίτερο λόγο, όμορφο και αρκετά πειστικό… Δεν θυμάμαι ακριβώς τις ατάκες, αλλά μπορώ να σου πω ότι κάποια πράγματα είχα αρχίσει να τα εφαρμόζω. Για παράδειγμα, δοκίμασα μία ολόκληρη ώρα να μην μπω σε κανένα προφίλ μου στο Facebook…
Την επόμενη μέρα, άντεξα τρεις ώρες, τη μεθεπόμενη περισσότερες ώρες και όσο κυλούσαν οι μέρες είχα παρατηρήσει ότι κάποιες μέρες έκανα ακόμα και απουσία που διαρκούσε ολόκληρη μέρα.
Θα μου πείτε τι έκανες… Διάφορα χόμπι, όπως περπάτημα, κολύμπι και εκδρομές με φίλους… Κι εκεί σε μία εκδρομή γνώρισα και την “Ελίζα”… Για να μην πολυλογώ, ερωτευτήκαμε, διέγραψα αμέσως το ψεύτικο προφίλ μου και ξέχασα την πρώην μου. Ένα βιβλίο και ένας νέος έρωτας με έκαναν να απαλλαγώ από αυτό τον εθισμό και να δω το πραγματικό νόημα της ζωής. Γι’ αυτό και παροτρύνω τον κόσμο και ιδιαίτερα τους νέους να μην δημιουργούν ψεύτικα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να είναι αληθινοί και να αντιληφθούν ότι η ζωή είναι πολύ πιο ωραία χωρίς οθόνες και διαδικτυακά προφίλ…”