Σκέφτηκες ποτέ ότι έχεις συνηθίσει τα ιδιαίτερα και όμορφα χαρακτηριστικά σου και τις αυθόρμητες εκφράσεις του προσώπου σου;
Άραγε, σου έχουν πει ποτέ, κατάμουτρα, ότι είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος, γεμάτος φως, λάμψη και ζωντάνια; Αν όχι, τότε κοίτα τον τρόπο που σε κοιτάζω και σε θαυμάζω όση ώρα μιλάς. Κι αυτά τα όμορφα λόγια, πού τα βρίσκεις; Μυρίζουν γιασεμί και κρίνα… υπάρχει πιο αγνό και δροσερό άρωμα;
Γράφει η Εύη Παπανικολάου
Λίγες ή και σπάνιες φορές έτυχε να συναντήσω ανθρώπους που έμειναν στο μυαλό μου για κάποιο ανεξήγητο και συνάμα γλυκό λόγο. Ναι, για σένα μιλώ. Τρία γράμματα συνθέτουν το θεϊκό σου όνομα, αλλά είσαι ένας πανέμορφος άνθρωπος που με τις πνευματικές του εμπειρίες μπορεί να γράψει αμέτρητες σελίδες… και να κρατήσει το βλέμμα ακόμα κι ενός μικρού παιδιού.
Τι κι αν φορούσες ένα απλό μαύρο φόρεμα, θέλω να σου εκμυστηρευτώ κάτι… Ταπεινά και αληθινά. Κοίταξα κρυφά μέσα στην ψυχή σου και πρόσεξα ότι έχει όλα τα ζεστά χρώματα του ουράνιου τόξου… Ξέρεις, όμως, ποιες πινελιές υπερισχύουν; Όλες, ανεξαιρέτως, οι γήινες αποχρώσεις και πιο πολύ αυτές που αναμειγνύει κανείς για να ζωγραφίσει και να ζωντανέψει τις εικόνες της καρδιάς.
Εκπέμπεις μια εσωτερική γαλήνη που αποτυπώνεται στις λέξεις, στις προτάσεις, στις αφηγήσεις και τις συμβουλές σου. Ομολογώ ότι θα μπορούσα να κάθομαι με τις ώρες να σε ακούω να μιλάς. Χωρίς να διακόπτω, χωρίς να κάνω θόρυβο και κυρίως χωρίς να σε φέρνω σε δύσκολη θέση. Αν δεν σου το έχουν πει μέχρι τώρα, αν δεν το ξέρεις, αν δεν το έχεις καταλάβει, είσαι η ιδανική αδελφή για κάθε άτομο που λατρεύει τις ήρεμες και γαλήνιες στιγμές.
Κι επειδή κέρδισες αμέσως τη συμπάθεια μου, σου πέταξα και μία αυθόρμητη ατάκα, βγαλμένη από την ψυχή μου (τα κάνω αυτά): “Δεν ξέρω πώς είναι να έχεις μία αδελφή…” και μου απάντησες με τον αριθμό πέντε… Τι να πω.. Κι η δική μου γιαγιά είχε πέντε αδελφές. Όλες αγαπημένες, δεμένες και κάτι παραπάνω από αδελφές. Σαν μάνα η μία για την άλλη… Αλήθεια, δεν μπορώ να φανταστώ ένα σπίτι με πέντε κορίτσια, αλλά δεν θα δυσκολευτώ να “μαντέψω” σε ποια έχει αδυναμία η δική σου μητέρα…
Τέτοιοι σπάνιοι άνθρωποι, γεμάτοι πηγαίο χαμόγελο και διάχυτο φως, είναι αυτοί που μιλούν με τα μάτια. Κι εσένα τα δικά σου είναι κάτι παραπάνω από αγγελικά!