Δεκέμβριος, ο τελευταίος μήνας του χρόνου, η επίσημη έναρξη της αντίστροφης μέτρησης.
Τι συμβολίζει άραγε αυτό για τον καθένα μας;
Για κάποιους συμβολίζει το τέλος, για κάποιους άλλους τον απολογισμό, για κάποιους την αναμέτρηση με τον εαυτό τους και τον επαναπροσδιορισμό, για κάποιους την προσμονή για το καινούριο, τη νέα αρχή και για κάποιους, μια περίοδο που θα εύχονταν να μην υπήρχε.
Τι είναι αυτό το τόσο ιδιαίτερο με τις γιορτές των Χριστουγέννων που προκαλεί τόσο αντικρουόμενα συναισθήματα; Γιατί κάποιοι τις προσμένουν με λαχτάρα και κάποιοι περιμένουν καρτερικά – ή και μαρτυρικά, ενίοτε – για να περάσουν;
Δύο είναι οι καθοριστικοί παράγοντες: η προσδοκία και η προηγούμενη εμπειρία.
Θέλοντας και μη, βασίζουμε τις αντιλήψεις και τα συναισθήματά μας στα βιώματά μας. Είναι φυσικό λοιπόν να αποζητάμε την επανάληψη των ευχάριστων γεγονότων και τη μόνιμη διαγραφή των δυσάρεστων εμπειριών. Η μνήμη όμως, δεν μας κάνει πάντα το χατίρι. Αυτό που χρειάζεται, είναι να τη χρησιμοποιήσουμε ως εργαλείο για βελτίωση του μέλλοντός μας. Να την κάνουμε όπλο με το οποίο να ενισχύσουμε την πίστη στον εαυτό και τις ικανότητές μας.
Η αυξημένη αυτοπεποίθηση άλλωστε, αποτελεί ασπίδα προστασίας. Μας οδηγεί σε ένα πιο θετικό τρόπο σκέψης, μας κάνει πιο δημιουργικούς, πιο προσιτούς και φιλικούς με τους γύρω μας και μας βοηθά να φτάσουμε ευκολότερα στην επίτευξη των στόχων μας.
Κι αφού μιλάμε για στόχους… πόσους από τους στόχους που έθεσες τον Ιανουάριο, είδες να εκπληρώνονται; Τι κατάφερες μέσα στο 2024; Πόσα από τα όνειρά σου έκανες πραγματικότητα;
Κάπου εδώ, λογικά ενεργοποιείται ο μηχανισμός επιβίωσης και σε πιάνουν τάσεις φυγής – ειδικά αν σκέφτεσαι ότι δεν έκανες ούτε τα μισά από όσα προγραμμάτιζες. Αρχίζεις λοιπόν να το υπέρ-αναλύεις, να προσπαθείς να δεις τι πήγε λάθος και να ορκίζεσαι ότι το 2025 θα τα κάνεις ΟΛΑ αλλιώς. Θα είσαι μια ΝΕΑ εκδοχή του εαυτού σου και θα τα πάρεις ΟΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ!
Σκέφτηκες ποτέ πόσο μεγάλη παγίδα είναι αυτό το….”New Year, New Me”; Είναι μια… «προεκλογική» δέσμευση που σπάνια γίνεται πραγματικότητα και ο κύριος λόγος είναι ότι βασίζεται σε μια μη-ρεαλιστική προσδοκία.
Βοήθεια! Μελαγχόλησα!
Τι είναι λοιπόν αυτή η μελαγχολία και από πού προκύπτει; Πρόκειται για μια διαταραχή της διάθεσής μας. Όταν μιλάμε για μελαγχολία των γιορτών, αναφερόμαστε συνήθως στην εποχική συναισθηματική κατάθλιψη η οποία χαρακτηρίζεται από μειωμένη ενέργεια, ένταση και άγχος, συναισθήματα λύπης, μειωμένη παραγωγικότητα και έλλειψη ενδιαφέροντος για πράγματα που μέχρι χτες αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητάς μας και τα απολαμβάναμε.
Αυτή τη μελαγχολία την πέρασα πολύ πριν τις γιορτές, για λόγους που δεν είναι της παρούσης. Πώς την ξεπέρασα; Το πιο σημαντικό βήμα ήταν να αναγνωρίσω την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν. Οπότε συνειδητά επέλεξα να βιώσω το συναίσθημα, να το επεξεργαστώ και να βγω πιο δυνατή μέσα από αυτή την εμπειρία. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι ιδιαίτερα σημαντική η συμβολή του περιβάλλοντός μας. Λειτουργούμε καλύτερα αν αισθανόμαστε ασφάλεια και αποκτάμε την πολυτέλεια να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να αφιερώσουμε χρόνο στον εαυτό μας και τις ανάγκες μας αν ξέρουμε ότι υπάρχουν γύρω μας άτομα που να φυλάνε τα νώτα μας. Είναι η δική μας ανθρώπινη ασπίδα που μας θυμίζει πόσο ικανοί και πολύτιμοι είμαστε, ειδικά τη στιγμή που πάμε να το ξεχάσουμε. Είναι το δίχτυ που μας προστατεύει από τις πτώσεις και τελικά, το εφαλτήριο για να ξαναμπούμε δυναμικά στη διεκδίκηση και να κερδίσουμε τη ζωή που μας αξίζει.
Το μάθημα που πήρα από αυτή την εμπειρία είναι το εξής: Η ευτυχία μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αποδοχή που έχουμε από τους γύρω μας και από τις μεταξύ μας αλληλεπιδράσεις. Η ισορροπία μας όμως, είναι εσωτερική υπόθεση! Πώς με βοήθησε αυτό; Συνειδητοποίησα ότι αυτά που νιώθουμε, πολλές φορές δεν θέλουμε να τα νιώθουμε αλλά…επιβάλλεται να τα νιώθουμε. Ποιος μας τα επιβάλλει; Εμείς, οι συνθήκες, οι ειδήσεις, οι γύρω μας…
Ένα απλό παράδειγμα είναι οι Δευτέρες οι οποίες δεν είναι οι αγαπημένες μας μέρες, ανέκαθεν. Από τότε που ακούμε για τις Blue Mondays όμως, υπάρχουν και οι Δευτέρες που στατιστικά είναι πιο μελαγχολικές από τις άλλες γιατί μπαίνουμε σε ανάλογη διάθεση. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα… Holiday Blues που όσο περισσότερο διαβάζουμε γι’ αυτά, τόσο περισσότερο νομίζουμε ότι πάσχουμε από κατάθλιψη. Αν λάβουμε υπόψη και ότι το χειμώνα υπάρχει λιγότερο διαθέσιμο φως και είναι χαμηλότερες οι θερμοκρασίες, καταλαβαίνουμε γιατί και οι διαθέσεις παίζουν σε κλίμα πολικό. Και κάπως έτσι, ενώ το επίσημο χρώμα των γιορτών είναι το κόκκινο, για κάποιους γίνεται το μπλε.
Τα Χριστούγεννα όμως είναι συναίσθημα! Είναι πίστη, αγάπη και φως κι ας νιώθεις να παλεύεις με τη φωτιά κι ας έχει γύρω στάχτες κι αποκαΐδια. Μέσα σ’ αυτό το χρόνο πήρες, έδωσες, έχασες και κέρδισες. Τα κατάφερες! Ολοκλήρωσες ακόμα μια χρονιά. Άνοιξες και έκλεισες κύκλους. Δοκίμασες τα όρια και τις δυνάμεις σου και συνεχίζεις.
Γι’ αυτό λοιπόν, επίλεξε να νιώσεις χαρά! Που έχεις την υγεία σου, που έρχεται βροχή και χιόνια, που θα βγεις για βόλτα, που θα πιείς χαλαρά ένα καφέ, που θ’ ανάψεις το τζάκι. Στη ζωή, αυτά που μετρούν πραγματικά δεν μπορείς να τα μετρήσεις!
Όσο για το “New Year, New Me”… Αυτές τις γιορτές, μην πάρεις την απόφαση να σε αλλάξεις αλλά να σε αποδεχτείς. Να σε γνωρίσεις χωρίς φίλτρα και να σε αγαπήσεις για όλα όσα είσαι. Νιώσε ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχεις και βάλε στόχο να βελτιώσεις όχι μόνο τη δική σου ζωή αλλά και τις ζωές των γύρω σου. Μη διαγράψεις το παρελθόν σου σε αναζήτηση μιας νέας ταυτότητας, μάθε από αυτό και μην προσπαθήσεις να προβλέψεις το μέλλον σου… Δημιούργησέ το!
Ακόμη κι αν δεν ξέρεις πού είσαι, να έχεις τη βεβαιότητα ότι βρίσκεσαι ακριβώς εκεί που πρέπει: Στο μονοπάτι της δικής σου ζωής.
Σου εύχομαι ολόψυχα να είναι γεμάτο φως και να νικήσει όλα σου τα σκοτάδια!
Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα!!
Φρύνη Σόλωνος
