Ακόμη κι αν τους αγαπάς, όσο και να τους νοιάζεσαι, κάποιοι άνθρωποι καλύτερα να μένουν μακριά μας.
Η ζωή τρέχει μπροστά μας και εμείς απλά βιώνουμε τα γεγονότα. Κάποια από αυτά, δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε, κάποια είναι στο χέρι μας για το πως θα εξελιχθούν και τη πορεία θα πάρουν. Και τα γεγονότα που εξαρτώνονται από εμάς, ευελπιστούμε ότι παίρνουμε τις καλύτερες αποφάσεις για το μέλλον μας.
Καμιά φορά είναι δύσκολο να αποχωρίζεσαι ανθρώπους, να φεύγεις από μια δουλειά, να λες ναι σε μια νέα πορεία. Κι όμως είναι ο μοναδικός τρόπος για να εξελιχθείς γιατί τίποτα, δεν μπορεί να παραμένει το ίδιο.
Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας. Και όντως, κάτι δινουμε στον κάθε έναν, κάτι παίρνουμε από αυτόν. Αποτελεί ένα κομμάτι της προσωπικότητας μας είτε τον φέρνουμε στο μυαλό μας χαμογελώντας, είτε τον φέρνουμε στη μνήμη μας και αισθανόμαστε ενα τσίμπημα πόνου ή θλίψης. Στην πορεία και στο πέρασμα του χρόνου, αντιλαμβάνεσαι ποιοι ήταν μάθημα για να γίνεις καλύτερος και ποιοι ήταν γέφυρα για να προχωρήσεις παρακάτω.
Είναι δύσκολο να βγάζεις άτομα από τη ζωή σου ιδιαίτερα εάν ζήσατε μαζί έντονες στιγμές. Έτσι έχουν τα πράγματα όμως και το μόνο που απομένει είναι να τους εύχεσαι ότι καλύτερο. Γιατί κι εσύ, για το δικό σου καλό θα προχωρήσεις παρακάτω.
Κι ο κάθε ένας, κάνει τον απολογισμό του και βλέπει ποιο ήταν το σωστό για τη δική του ζωή. Πολλές φορές όταν νιώσω να μου λείπει έντονα κάποιος θα σηκώσω το τηλέφωνο να μάθω από τον ίδιο τα νέα του, δεν θα ρωτήσω ποτέ τρίτους. Άλλες, θα σκεφτώ πώς για κάποιο λόγο ανήκει στο παρελθόν μου και θα το αφήσω εκεί με αγάπη. Κι άλλες, μου έτυχε, να θέλω να πω ένα σ΄αγαπώ. Γιατί είναι ανθρώπινο. Κι αν είναι να μετανιώνω για κάτι, δεν θέλω να είναι για τα σ΄αγαπώ ή για τα όμορφα λόγια που αξίζει να τα ακούσει ο παραλήπτης τους μα και για τα συγγνώμη που δεν ειπώθηκαν μέχρι σήμερα… Για αυτό, όταν έχετε να λέτε κάτι, μην το σκέφτεστε πολύ, μπορεί να αλλάξει όλη τη μετέπειτα ζωή σας.