Πριν από ένα περίπου χρόνο, ο Κώστας Συμεωνίδης έκανε ότι δεν τόλμησε κανένας άλλος. Να τραβήξει κουπί από την Κρήτη μέχρι την Κύπρο δαμάζοντας τα κύματα για 700km για καλό σκοπό. Ένα χρόνο μετά, κάνει τον απολογισμό του και μας λέει ότι είναι πανέτοιμος για το επόμενο, μεγάλο βήμα της ζωής του!
Συνέντευξη στη Μαρίνα Αβραάμ
Φωτογραφος: Βαρβάρα Πουρούτη
Όταν είσαι μακριά από τη θάλασσα, αισθάνεσαι να «πνίγεσαι»;
Κάπως έτσι. Θεωρώ ότι για να είμαι καλά, πρέπει να είμαι καθημερινά μέσα στη θάλασσα.
Ασχολήσουν πάντα με το νερό;
Από τα 8 μου που ξεκίνησα την ιστιοπλοϊα, δεν σταμάτησα ποτέ!
Και τρόπος ζωής και επάγγελμα. Τι σε γεμίζει περισσότερο σε αυτό;
Ακόμη και το να κάθομαι και να βλέπω τη θάλασσα, με ηρεμεί. Οι δραστηριότητες μου με το νερό μου αρέσουν γιατί με κρατούν σε συνεχή εγρήγορση. Η θάλασσα με γεμίζει, με χαλαρώνει και με γυμνάζει την ίδια στιγμή.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά την πρόκληση Κρήτης –Λεμεσού με τα 700 χιλιόμετρα σε sup. Ποιες είναι οι σκέψεις σου κάνοντας τον δικό σου απολογισμό για την συγκεκριμένη εμπειρία;
Δεν μπορώ να εφησυχαστω, σκέφτομαι από εκείνες τις μέρες της επιστροφής μου το επόμενο μου βήμα. Θέλω να κάνω και κάτι άλλο. Άσχετα με την κούραση και τον πόνο που είχα καθώς και άλλες δυσκολίες που αντιμετώπισα, είμαι άνθρωπος που μου αρέσουν οι προκλήσεις, έτσι έχω στο μυαλό μου την επόμενη περιπέτεια. Βέβαια, αξίζει να πω πώς χωρίς την ομάδα που είχα δίπλα μου, δεν θα είχε τόσο τεράστια επιτυχία η συγκεκριμένη προσπάθεια.
Αυτή η εμπειρία σε άλλαξε ως προσωπικότητα;
Ήταν πολλές οι ώρες που ήμουν μόνος μου και τραβούσα κουπί. Ανέλυσα τα πάντα στο μυαλό μου! Κάποιες μέρες αισθάνθηκα να χάνω και τον έλεγχο.
Δεν ένιωσες να τρελαίνεσαι; Όσο ωραίο κι αν είναι να περνάς κάποιες ώρες μόνος.
Το ένιωσα ναι. Ειδικά την έκτη μέρα, ήταν πολύ περίεργο για μένα.
Ήταν μια «τρέλα και όνειρο ζωής» ή κάτι που προέκυψε μέσα από τον αυθόρμητο χαρακτήρα σου;
Όνειρο ζωής δεν ήταν σίγουρα. Η μία πρόκληση έφερε την άλλη και έτσι βρέθηκα να διασχίζω την Κρήτη Λεμεσό με sup. Διερωτούμαι κι εγώ που θα πάω γιατί όπως σου ανέφερα και πριν, δεν εφησυχάζω!
Όταν έφτασες πίσω σε υποδέχτηκε αρκετός κόσμος…
Ναι και αυτό ήταν πολύ ευχάριστο.
Μέσα σε όλο αυτό τον κόσμο ήταν και ο γιός σου;
Ναι και μάλιστα ήταν μαζί μου στη σανίδα στα τελευταία 3 χιλιόμετρα.
Πώς ένιωσες όταν τον είδες;
Βλέποντας τον να ανυπομονεί να με δει ήταν κάτι που με συγκίνησε.
Αισθάνεσαι ότι είσαι ο ήρωας του;
Το ελπίζω…!
Σε θαυμάζει;
Θέλω να πιστεύω πως ναι.
Θες να ακολουθήσει τα βήματα σου;
Θέλω να κάνει αυτό που νιώθει.
Μέσα από τα 700 km Κρήτης Λεμεσού κατάφερες να μαζέψεις 35 χιλιάδες ευρώ τα οποία δόθηκαν για καλό σκοπό. Νομίζεις στις μέρες μας λείπουν τέτοιες πράξεις ανθρωπιάς;
Νομίζω πως ναι. Είναι σίγουρα εύκολο για όλους μας να προσφέρουμε. Ο κάθε ένας ότι μπορεί.
Αυτή η εμπειρία είναι κάτι που τελείωσε πλέον για σένα; Ανήκει στο παρελθόν;
Ναι είναι κάτι που τέλειωσε και μου άλλαξε τη ζωή. Με την έννοια ότι καμιά φορά λέμε «δεν μπορώ να το κάνω». Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει το δεν θέλω.
«Βούτηξες» κυριολεκτικά στα βαθιά;
Είναι ακριβώς αυτό και δεν πρέπει να λέμε ποτέ δεν μπορώ. Εάν το θέλουμε στ΄αλήθεια, μπορούμε να πετύχουμε τον όποιο στόχο μας.
Θα ήθελα να μοιραστείς μαζί μας το επόμενο βήμα, την επόμενη πρόκληση…
Ακόμη δεν είμαι έτοιμος να το ανακοινώσω αλλά θα είναι κάτι πολύ πιο μεγάλο και πιο επικίνδυνο.
Θα έχει να κάνει με περισσότερα χιλιόμετρα;
Σίγουρα…
Το ότι θέτεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο δεν σε τρομάζει καθόλου; Σου ανεβάζει την αδρεναλίνη;
Έχω πάντα στο μυαλό μου τον κίνδυνο, αλλά η πρόκληση είναι πάντα μεγαλύτερη.
Η GARMIN είναι από τους μεγάλους σου χορηγούς. Πώς βελτιώνουν τη ζωή σου οι έξυπνες συσκευές της;
Έχω το ρολόι της GARMIN που το φοράω συνεχώς και την έξυπνη συσκευή για το ποδήλατο. Στην προπόνηση μου η ποδηλασία είναι σημαντικός παράγοντας. Οι συσκευές της GARMIN μετρούν για μένα την απόσταση, την ταχύτητα, τη διάρκεια, τους παλμούς της καρδιάς και άλλα που είναι σημαντικά. Επίσης, οι κάμερες της GARMIN με βοηθούν στην τεχνική. Για μένα, οι συσκευές αυτές είναι εργαλεία.
Μετά την επιτυχία που είχες σε προσέγγισε κόσμος για να ασχοληθεί με το sup;
Ναι ήρθαν άτομα διαφορετικών ηλικιών. Και νέοι και ηλικιωμένοι, από 5 μέχρι 80 χρονών.
Πώς είναι η καθημερινότητα σου;
Τις περισσότερες ώρες βρίσκομαι στη δουλειά. Το χειμώνα πάω πάντα ένα ταξίδι για surfing. Πήγα στη Χαβάη, στο Πουέρτο Ρίκο και φέτος σκοπεύω να ταξιδέψω στο Μπαλί.
Πυρ, γυνή και θάλασσα! Η θάλασσα είναι η μεγαλύτερη σου αγάπη και η πιο δυνατή ανταγωνίστρια μιας γυναίκας;
Δεν χρειάστηκε να διαλέξω μεταξύ της θάλασσας και μιας γυναίκας αλλά άν χρειαστεί σίγουρα θα διαλεγα τη θάλασσα.
Σε μικρότερη ηλικία οι φίλοι σου διέκριναν αυτή τη μανία με τη θάλασσα;
Νομίζω πως ναι. Πάντοτε ασχολούμουν με τα σπορ. Ήταν εκεί το μυαλό μου.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν φοβία με το νερό και το κολύμπι. Τι τους συμβουλεύεις;
Προσωπικά δεν φοβάμαι τη θάλασσα αλλά σίγουρα την σέβομαι, το ίδιο θα πρότεινα σε όλους, είναι ο μόνος τρόπος να την απολαύσουν.