Μας μεγάλωσες έχοντας πάντοτε έγνοια να μην μας λείψει τίποτα.
Μας έδωσες τον πολύτιμο σου χρόνο, τις αγκαλιές, τα φιλιά, τη στοργή σου. Στερήθηκες πράγματα για να μην μας λείψει τίποτα. Έχασες στιγμές, για να μη χάσουμε εμείς τίποτα από τα θέλω και συχνά τα καπρίτσια μας.
Μα μαμά, κάπου ξέχασες εσένα.
Ξέχασες πως είναι να απολαμβάνεις έναν καφέ μόνη με τη φίλη σου. Ξέχασες πως είναι να περπατάς κάπου χωρίς να έχεις έγνοια κοιτάζοντας σαν σωματοφύλακας μας δεξιά και αριστερά μην πάθουμε κάτι.
Ξέχασες πόσο σημαντικό είναι να κυνηγάς κι εσύ τα θέλω σου.
Ξέχασες πως είσαι γυναίκα.
Και μάλιστα, μια ξεχωριστή προσωπικότητα που χρειάζεται επίσης αγάπη, φροντίδα, στοργή και σημασία. Ναι, η ευτυχία των παιδιών σου είναι και δική σου χαρά, όμως αφού τα διδάξεις πως είναι να ανοίγουν τα φτερά τους, μην ξεχνάς πόσο σημαντικό είναι και για σένα να συνεχίζεις να ζεις, να ονειρεύεσαι, να γελάς, να απολαμβάνεις.
Γιατί το ξέρω, υπάρχουν στιγμές που κλαις μόνη στο μπάνιο. Που αισθάνεσαι τόση μοναξιά παρόλο που έχεις τόσους ανθρώπους τριγύρω.
Καλή μαμά θα είσαι πάντα. Και θα έχεις ακόμη πιο ευτυχισμένα παιδιά όταν δεν ξεχνάς πόσο σημαντικό είναι να βάζεις κι εσύ μια παύση σε όλες τις υποχρεώσεις σου. Στο άγχος, στις προτεραιότητες, στη ρουτίνα.
Μαμά, τα παιδιά σου σε αγαπάνε κι ας μην το λένε συχνά. Μονο μην ξεχνάς, να χαρίζεις και σε σένα πολύτιμο χρόνο. Για να έχεις πάντα δύναμη.