Πώς να θέσετε τα όρια σας, πώς να μάθετε να λέτε «Όχι» χωρίς να αισθάνεστε τύψεις, πώς να βελτιώσετε τις σχέσεις σας στον επαγγελματικό, οικογενειακό, αισθηματικό, φιλικό σας κύκλο.
Η Κοινωνική Λειτουργός Ράνια Μιχαηλίδου από το DStressed Me Out, μοιράζεται μαζί μας πολύτιμες συμβουλές για καλύτερη ζωή.
Συνέντευξη στη Μαρίνα Αβραάμ
Φωτογράφος: Μιχάλης Κυπριανού
Styling: Δημήτρης Λεάνδρου
Μακιγιάζ: Alena Make Up Artist (Έλενα Αντωνίου)
Ποιος ήταν ο σημαντικότερος λόγος που σας ώθησε να επιλέξετε το επάγγελμα της Κοινωνικής Λειτουργού;
Μου αρέσει πάρα πολύ το πώς σκέφτεται, πώς λειτουργεί ο άνθρωπος. Η προσέγγιση μου ήταν πάντα ανθρωποκεντρική. Έβλεπα τον άνθρωπο ως άνθρωπο, όχι τον άνθρωπο με την ιδιαιτερότητα του, όποια κι αν ήταν αυτή. Και έπειτα, ολοκλήρωσα τις σπουδές μου και με το Master μου που αφορά τη Διαχείριση Συναισθηματικού Στρες.
Τι εννοείτε λέγοντας «Διαχείριση Συναισθηματικού Στρες»;
Η διαχείριση Συναισθηματικού στρες, περιλαμβάνει και το μετατραυματικό στρες, δηλαδή κάποιο περιστατικό που έγινε στο παρελθόν στη ζωή ενός ανθρώπου και ακόμη το «κουβαλά» μαζί του. Αυτό το στρες ίσως να προκαλεί δυσλειτουργία και να πρέπει να δουλευτεί για να ξεπεραστεί. Το ίδιο όμως συμβαίνει και στο κομμάτι το συναισθηματικό σε κάθε τομέα της ζωής μας. Είτε πρόκειται για τα επαγγελματικά, τα οικογενειακά, τα ερωτικά. Το πώς βιώνω, πώς διαχειρίζομαι καταστάσεις που μου δημιουργούν άγχος. Προσπαθούμε να εντοπίσουμε από που πηγάζει το άγχος και το δουλεύουμε.
Τι προκαλεί περισσότερο την αποτυχία όσον αφορά το μεγάλο κεφάλαιο που αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις;
Η έλλειψη επικοινωνίας. Στα σεμινάρια που οργανώνω, δουλεύουμε αυτό ακριβώς. Κάτι που γίνεται και σε συνεργασία με εταιρείες όπου δουλεύουμε το εργασιακό στρες. Επικεντρωνόμαστε στην επικοινωνία. Η επικοινωνία είναι πολύ δύσκολη γιατί δεν σημαίνει πως και οι δύο, επικοινωνούμε στο ίδιο επίπεδο. Ο ένας, μπορεί να στείλει το μήνυμα, να φτάσει μέχρι τη μέση και ο άλλος να μην το αντιληφθεί. Αμέσως δημιουργείται μια σύγχυση και συγκρούσεις. Είτε πρόκειται για ερωτικές, επαγγελματικές, φιλικές σχέσεις, πάντοτε οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι, γιατί τα συναισθήματα και οι ενέργειες που μπορεί να πράξει κάποιος, δεν είναι οι ίδιες όπως τις έμαθε ο ένας. Πρέπει να εξηγούμε πάντοτε στον απέναντι μας το πώς νιώθουμε.
Που αρχίζει και που τελειώνει η δουλειά της Κοινωνικής Λειτουργού;
Αρχίζουμε με το αίτημα του ενδιαφερομένου. Αρχικά θα τον καθοδηγήσω στο τι χρειάζεται και πώς μπορεί να το πετύχει. Εάν για παράδειγμα, αντιμετωπίζει θέματα στις σχέσεις του, θα δούμε από που ξεκινά αυτό. Ίσως να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και να φοβάται να επικοινωνήσει με τους άλλους. Αφού εντοπίσουμε το θέμα, πάμε στοχευμένα και βλέπουμε τις επόμενες κινήσεις μας. Εάν θα γίνει δηλαδή παραπομπή σε Ψυχολόγο για να δουλέψει αυτό το σημείο.
Υπάρχει συνεργασία με ειδικούς;
Ναι, βεβαίως. Με Παιδοψυχίατρους, Ψυχιάτρους, Ψυχολόγους, Παιδονευρολόγους και τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας.
Ποιες είναι οι συχνότερες κοινωνικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που έρχονται κοντά σας για καθοδήγηση και βοήθεια;
Για παράδειγμα στο Σύνδεσμο ΔΕΠΥ όπου είμαι Διευθύντρια Συμβουλευτικού Κέντρου με το ρόλο μου ως Κοινωνικής Λειτουργού, αντιμετωπίζουμε καταστάσεις με τους γονείς για το πώς θα ενταχθεί το μωρό στο σχολικό πλαίσιο. Επίσης, πώς το μωρό θα καταφέρει να κοινωνικοποιηθεί. Οπόταν, αρχίζουν όλα από την «αόρατη αναπηρία» που αντιμετωπίζει το παιδί. Η ΔΕΠΥ, είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή στην οποία βλέπουμε που δυσλειτουργεί ακριβώς και πάμε στοχευμένα. Σε αρκετές περιπτώσεις, μέσα στα πλαίσια των ενεργειών μου, είναι και η επίσκεψη μου στο σχολείο για να αλληγορήσω για το παιδί.
Πώς καταλαβαίνει ο γονέας εάν έχει ΔΕΠΥ το παιδί του;
Η διάγνωση γίνεται στα έξι χρόνια από παιδονευρολόγο ή παιδοψυχίατρο.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζετε ως Κοινωνική Λειτουργός;
Το να έχω έναν γονέα ο οποίος αρνείται να αντιληφθεί και να δεχτεί το τι αντιμετωπίζει το παιδί του. Επίσης, γονείς που λόγω παρορμητικότητας, το παιδί να μπλέξει με κάποιες παρέες. Στο σημείο αυτό, εγώ ως Κοινωνική Λειτουργός, θα προσεγγίσω αυτό το μωρό για να εντάξω το παιδί στις ομάδες εφήβων που οργανώνω.
Ποια είναι η συμβουλή σας όσον αφορά τη Βία;
Δεν υπάρχει ανοχή στη Βία, οποιαδήποτε βία. Εάν έρθει ένας εξυπηρετούμενος και αναφέρει ότι υπήρξε βία είτε από το συγγενικό, είτε το φιλικό περιβάλλον, αμέσως αναφέρεται στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας. Πόσο μάλλον, όταν αυτό, γίνεται επανειλημμένα. Υπάρχουν περιστατικά βίας σε γυναίκες, είτε σωματικά είτε λεκτικά από το σύντροφο ή σύζυγο τους. Στέκομαι δίπλα σε αυτές τις γυναίκες και τις στηρίζω. Κάθε γυναίκα έχει δύναμη μέσα της, απλά δεν το γνωρίζει, ίσως να μην πιστεύει ακόμη στον εαυτό της. Εάν μια γυναίκα έχει ένα πρότυπο χαμηλού προφίλ, ιδιαίτερα εάν είχε και δύσκολη παιδική ηλικία και κατάφερε να βρει έναν σύζυγο, ο οποίος στο τέλος της μέρας είναι και κακοποιητικός, εκείνη η γυναίκα, δεν ξέρει ότι υπάρχει και κάτι άλλο, έξω από την κακοποίηση. Οπόταν, είναι πολύ δύσκολο για κάποιες γυναίκες. Εγώ θα έρθω όμως να βοηθήσω αυτό το άτομο και να την βγάλω από αυτό τον κύκλο της βίας. Να δει ότι υπάρχουν καλύτερες μέρες.
Υπάρχουν οι γυναίκες που φοβούνται να μιλήσουν.
Για αυτό είμαστε εδώ οι επαγγελματίες για να τους δείξουμε ότι μπορούν να βγουν από αυτό τον κύκλο και να τις στηρίξουμε σε όλη τη διαδικασία.
Μιλήστε μας για τα οργανωμένα σεμινάρια που πραγματοποιείται με την ομάδα D–Stressed Me Out.
Το DStressed Me Out το δημιούργησα από το 2019. Έχει να κάνει με ομάδες που πραγματοποιούνται είτε μεμονωμένα με έφηβους, με γυναίκες αλλά και ανοικτά για όλους. Πάντοτε υπάρχει στοχευμένη θεματολογία όπως για παράδειγμα πώς να θέσω τα όρια μου ή πώς να μάθω δεξιότητες επικοινωνίας, πώς να μπουστάρουμε τον εαυτό μας και να μην τον σαμποτάρουμε. Και επίσης, μια φορά το χρόνο πραγματοποιώ και τα διήμερα retreat που περιλαμβάνουν μια ολοκληρωμένη εμπειρία με διανυκτέρευση. Κατά τη διάρκεια των Retreat, πραγματοποιούνται σεμινάρια για τη διαχείριση του άγχους, yoga και άλλες ενέργειες όπως ο διαλογισμός.
Ποιες απλές συμβουλές δίνετε για να μπορεί κάποιος να διαχειριστεί το άγχος του μέσα σε μια έντονη καθημερινότητα;
Μια απλή τεχνική είναι η μέθοδος της αναπνοής. Όταν την μάθεις και αισθάνεσαι έντονο στρες, μπορείς να αφιερώσεις 10 λεπτά, να βγεις έξω από εκεί που βρίσκεσαι και να κάνεις τις αναπνοές σου. Με αυτό, δίνεις το μήνυμα στον εγκέφαλο, ότι ήρθε η ώρα να χαλαρώσεις. Η ένταση, μπορεί να φέρει και επαγγελματική εξουθένωση, το γνωστό burn out. Είναι σημαντικό, όλοι να ξέρουμε να θέτουμε τα όρια μας. Υπάρχουν τεχνικές για να μάθουμε να λέμε «Όχι», είτε είναι συνάδερφος, οικογένεια, φίλοι. Το να μπορώ να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου. Επίσης, κάτι που παρατηρώ είναι η έλλειψη αυτοφροντίδα η οποία λείπει από πάρα πολλούς. Τρέχουμε να φροντίσουμε όλους τους άλλους και δεν φροντίζουμε την ίδια στιγμή και τον εαυτό μας. Ακόμη και το να ξεφύγεις για λίγα λεπτά, θα σε βοηθήσει και θα σε μπουστάρει στην καθημερινότητα σου.
DSTRESSED ME OUT
Για ατομική καθοδήγηση, διαχείρηση άγχους και στήριξη επικοινωνήστε στο 99128626