Λίγο πριν μάθω πώς τρεις άνδρες γνώρισαν τη σύντροφο της ζωής τους, πετυχαίνω στο ραδιόφωνο ένα beat κομμάτι με τίτλο “A Good Night”.
O John Legend περιγράφει πώς γνώρισε τη γυναίκα της ζωής του. Ένα “αδιάφορο” βράδυ έγινε η καλύτερή του ανάμνηση. Γύρισε πίσω του, έστρεψε το βλέμμα του επάνω της… και οι ματιές τους συναντήθηκαν. Εκεί σταμάτησε ο χρόνος… Μια έντονη ματιά ήταν αρκετή για να την ερωτευτεί κεραυνοβόλα και να απογειώσει το ρεφρέν του φετινού summer song: “Everything is gonna be alright, I think I just met my wife…”.
Γράφει η Εύη Παπανικολάου
Ψάξαμε και βρήκαμε τρεις γοητευτικούς άνδρες που δηλώνουν ακόμα full in love με τη γυναίκα τους. Ήξεραν ότι από την πρώτη στιγμή που την είδαν… κάτι ανεξήγητο είχε ‘φτερουγίσει’ μέσα τους… Γκρέμισαν τείχη εγωισμού, πείσματος, φόβου και “οπλίστηκαν” με αυτοπεποίθηση και μαγκιά. Ένιωσαν έντονη έλξη, τόλμησαν να κάνουν το πρώτο βήμα, “έκλεψαν” το πρώτο φιλί και έδωσαν συνέχεια σε μία εκρηκτική σχέση πάθους-φιλίας-θαυμασμού που τους οδήγησε στα σκαλιά της εκκλησίας…
Λούις, 36 ετών: “Αλήθεια, θες να σου πω πού τη γνώρισα; Μεγάλη ιστορία. Παράξενη ιστορία. Μόλις είχα αγοράσει καινούργιο αυτοκίνητο και είχα ενοικιάσει πάρκινγκ δίπλα από ένα πάρκο. Κάθε πρωί την έβλεπα να πηγαίνει εκεί βόλτα μαζί με το κοριτσάκι της. Εντάξει λέω, παντρεμένη με παιδί; Κι όμως… Είχε καρφωθεί στο νου μου το πρόσωπό της, ο τρόπος που περπατούσε, το γέλιο της… Πήγαινα δουλειά και τη σκεφτόμουν. Οδηγούσα και τη σκεφτόμουν. Χτυπούσα κάρτα στο gym και τη σκεφτόμουν. Όταν αυτό συνεχίστηκε για πολύ καιρό… είχα χάσει και κάπως τον ύπνο μου. Μετά από οκτώ μήνες… αποφάσισα να της μιλήσω. Βρήκα μία γελοία δικαιολογία και την προσέγγισα. Η χειραψία μας είχε πει πολλά… πάρα πολλά… Τα είχα χάσει λίγο. Η αύρα της με είχε ‘τρελάνει’. Ο πάγος έσπασε όταν μου έκανε ένα σχόλιο για το νέο μου αυτοκίνητο. Γελάσαμε. Δεν άργησε να έρθει και το πολυπόθητο friend request από την πλευρά της. Είχε βγει από ένα γάμο, αρκετό καιρό πριν γνωριστούμε, και μεγάλωνε μόνη το παιδί της. Για μένα δεν υπήρχε πλέον κανένα εμπόδιο. ‘Συζήτησα’ με τον εαυτό μου και είπα κάνε αυτό που νιώθεις. Χωρίς δεύτερη σκέψη τής ζήτησα να βγούμε ένα πρώτο ραντεβού και μετά για ένα δεύτερο/τρίτο/τέταρτο… Η μόνη κίνηση που έκανε ήταν να πατήσει απλώς αποστολή αιτήματος φιλίας… τα υπόλοιπα τα άφησε σε μένα. Τα ραντεβού εξελίχθηκαν σε σχέση… σε διάστημα δύο μηνών. Μετά από δύο χρόνια παντρευτήκαμε και δύο μήνες αργότερα βαφτίσαμε και το γιο μας”.
Χαράλαμπος, 33 ετών: “Εντάξει, τι να πω. Γνωριστήκαμε σε μία κοινή παρέα και με ‘κατέστρεψε’ αυτό το Instagram… Από την πρώτη στιγμή που μιλήσαμε, ένιωσα, ήξερα ότι αυτή τη γυναίκα την ήθελα. Όχι για ένα βράδυ, αλλά για μια ζωή. Ναι, εγώ. Ο αμετανόητος εργένης. Ο Mr κατά του γάμου. Ξεκινήσαμε να μιλάμε αραιά και πού στο Instagram. Δεν είχα τα κότσια να της ζητήσω να βγούμε. Φοβία; Δειλία; Όπως θες, πες το. Δεν ξέρω. Φοβόμουν την απόρριψη. Οι συνομιλίες μαζί της ήταν ενδιαφέρουσες και διαφορετικές, σε σύγκριση με άλλες κοπέλες. Οι ατάκες της απασχολούσαν το μυαλό μου… ξεσήκωναν τις αισθήσεις μου. Ένιωθα ότι αυτή η γυναίκα όχι μόνο με θαύμαζε ως άνδρα, αλλά ότι, κατά βάθος, με γούσταρε… Έψαχνα να βρω αφορμές για να τη δω από κοντά μέσω κοινών φίλων. Δεν τολμούσα να ρωτήσω πού συχνάζει, αλλά ‘ψάρευα’ τους κοινούς μας γνωστούς… μέχρι τη μέρα που έμαθα τι την έκανε να είναι απόμακρη. Δεν μπορούσα να το φανταστώ… Το Instagram Profile μου δεν της ενέπνεε ασφάλεια από τα αμέτρητα comments γυναικείας γραφής… Θεωρούσε ότι ήμουν ο Mr Έχω Πολλές Κατακτήσεις… Μέσα σε μία νύχτα αποφάσισα να υποστηρίξω τα θέλω μου. Να αφήσω τις φοβίες μου. Να δείξω αποφασιστικότητα. Τι έκανα; Της έστειλα μήνυμα για να βγούμε. Άργησε να απαντήσει… αλλά ναι, δέχθηκε. Όταν βγήκαμε για πρώτη φορά, δεν ήμουν ο εαυτός μου… τα είχα χάσει. Δεν άφησα τον εαυτό μου να της δείξει ότι ο άνδρας που καθόταν απέναντί της ενδιαφερόταν για εκείνη… Δεύτερο ραντεβού δεν υπήρξε. Κανείς από τους δυο δεν είχε κάνει κίνηση. Απογοητεύτηκα… Δύο μήνες μετά την ‘πέτυχα’ σε μία κοινή παρέα. Εγώ διοργάνωσα αυτή την τυχαία έξοδο. Έπεισα κοινούς γνωστούς μας να την καλέσουν. Κι αυτό ήταν. Όλη τη βραδιά δεν την είχα αφήσει λεπτό. Μιλούσαμε και γελούσαμε ασταμάτητα μέχρι που έκανα την καλύτερη ever κίνηση… Της ζήτησα να πάμε μια βόλτα. Μόνοι μας. Χωρίς φώτα και θεατές. Εκεί έπεσε και το πρώτο φιλί. Ανταποκρίθηκε… Ήταν έντονο, καυτό φιλί… Ακόμα θυμάμαι ότι είχα χάσει τα λόγια μου… Μετά, για να μην σου τα πολυλογώ, μιλήσαμε αρκετά και ναι, γίναμε αμέσως ζευγάρι. Love birds”.
Ιάκωβος, 29 ετών: “Αν αρχίσω να λέω πώς γνώρισα τη γυναίκα μου, θα γελάνε και οι πέτρες… Με προξενιό… Ναι, ναι, εν έτει 2015. Δύο συμφοιτητές μου είχαν την έμπνευση ότι η αδελφή ενός κοινού μας φίλου θα μου ταίριαζε απόλυτα. Μεγάλα λόγια. Γελούσα κυριολεκτικά κάθε φορά που επαναλάμβαναν αυτό το story. Εννοείται ότι δεν δεχόμουν να γνωρίσω μία κοπέλα με προξενιό. Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κρήτη. Μόνος μου θα έβρισκα την κοπελιά μου. Όμως τα μεγάλα λόγια ήρθαν να ανατρέψουν τις θεωρίες μου. Ένα βράδυ οι φίλοι μου κανόνισαν να μου τη συστήσουν σε μία κοινή παρέα. Δεν είχα ιδέα. Δεν ήξερα ότι ήταν η κοπέλα που ήθελαν να μου προξενέψουν… Μόλις την είδα… τα έχασα. Εκείνη τη νύχτα είχα καταλάβει τι σημαίνει κεραυνοβόλος έρωτας. Θυμάμαι ότι μου είχε δώσει το χέρι της για να κάνουμε χειραψία κι εγώ τη χάζευα ακίνητος. Το βλέμμα μου με είχε ‘καρφώσει’. Πίσω μου άκουγα γέλια… νομίζω είχα κοκκινίσει. Την επόμενη μέρα ήθελα να μάθω διακαώς αν είχα αρέσει και σε εκείνη… Η απάντηση είχε έρθει από μία κοινή μας φίλη… Ακόμα θυμάμαι το ‘άστο… δεν είσαι ο τύπος της’. Δεν μπορούσα να δεχθώ αυτή την απάντηση. Πείσμωσα και έκανα τα πάντα για να την ξαναδώ και να της μιλήσω. Πέρασαν έξι μήνες. Είχε φύγει για μεταπτυχιακό στην Ιταλία. Ok, είχα χάσει κάθε ελπίδα… μέχρι που μία μέρα αποφάσισα να βρω τον αριθμό του κινητού της τηλεφώνου . Ναι, της έστειλα μήνυμα ότι ήθελα να μάθω -δήθεν- πληροφορίες για το μεταπτυχιακό της… για να κάνω εγγραφή στο επόμενο εξάμηνο. Με κάλεσε στην Ιταλία για να με ξεναγήσει στο Πανεπιστήμιο. Θυμόταν ότι είχαμε γνωριστεί εκείνο το βράδυ στη Λευκωσία και την κοίταζα αμήχανα. Λίγο οι βόλτες μας στη Ρώμη, λίγο οι διάφορες δικαιολογίες που έβρισκα για να της μιλάω… έφεραν το πρώτο φιλί. Και τι φιλί… Ακόμα το θυμάμαι… Τελικά δεν κατάλαβα τι βοήθησε αυτό το ταίριασμα… το ρομαντικό κλίμα της Ιταλίας ή η επιμονή μου;”.