Δες ποιος χαμογελά τώρα. Κι όχι βέβαια με το χαμόγελο της κακίας, του εγωισμού, της εφήμερης νίκης…
Όχι, καμία σχέση. Αυτά είναι για τους δειλούς.
Γιατί εγώ μιλώ για ένα μεγάλο χαμόγελο γεμάτο ευτυχία, ειλικρίνεια, αγάπη, ενθουσιασμό, επιτυχία! Επιτυχία που σε ξεπέρασα, επίτευγμα που σε απομυθοποίησα. Ευτυχία και χαρά που βρήκα τον εαυτό μου, τη δύναμη μου, που επιτέλους αναγνώρισα την αξία μου.
Υπάρχει τίποτα καλύτερο για τον κάθε ένα από το να δίνει την αμέριστη προσοχή, σημασία και ενέργεια σε αυτά που πραγματικά του αξίζουν; Όχι βέβαια.
Και κάπως έτσι, άρχισα να μου χαμογελώ. Πλέον περήφανα σου επισημαίνω ότι με έχασες κι έχασες τα καλύτερα. Γιατί ποτέ δεν κρύφτηκα πίσω από ψεύτικες ελπίδες, ποτέ δεν κρύφτηκα πίσω από μια πλαστή ευτυχία, ποτέ δεν κρύφτηκα πίσω από τα αισθήματα μου. Αυτά, είναι δική σου δουλειά. Σε ξεπέρασα μέρα με τη μέρα προσπαθώνοντας πάντα για το καλύτερο. Και τα κατάφερα. Ξέρεις τι θα σε πονέσει περισσότερο; Που πλέον, δεν θέλω να μοιράζομαι μαζί σου κάθε τι όμορφο που βλέπω. Που πλέον δεν είσαι ο άνθρωπος που σκέφτομαι και χαμογελώ. Που τώρα πια, τα τραγούδια που ακούω δεν σε θυμίζουν. Δεν βλέπω το αγαπημένο σου παγωτό και να σκέφτομαι πώς θα ήταν να το απολαμβάναμε μαζί. Δεν βλέπω ταινίες και να σε σκέφτομαι. Δεν πίνω το αγαπημένο μας ποτό και να πλάθω στιγμές θερινής νυχτός! Δεν με αγχώνει μπας και αισθάνεσαι μόνος… Έχασες πολλά να ξέρεις…