Αυτές οι γυναίκες μπορεί το βράδυ να κλαίνε, μπορεί να παλεύουν καθημερινά με τα προβλήματα και τις δυσκολίες της ζωής, όμως το πρωί θα τις δεις ανανεωμένες, λαμπερές με ένα τεράστιο χαμόγελο εκπέμποντας γύρω τους μια σιγουριά και κάνοντας σε να αισθάνεσαι ασφάλεια και μόνο που υπάρχουν.
Συχνά θα τις σχολιάσουν όμως αυτές θα συνεχίσουν απτόητες. Γιατί αν ο κόσμος ήξερε στα αλήθεια τι περνούσαν, καταρχήν θα είχαν ακόμη περισσότερα να πουν και κατά δεύτερο, θα έσκαγαν από τη ζηλιά τους κι άλλο που τα καταφέρνουν τόσο καλά.
Δεν φοράνε καμία μάσκα. Αντίθετα είναι απόλυτα αυθεντικές και ειλικρινείς με τους γύρω τους. Δείχνουν να έχουν γύρω τους αρκετούς ανθρώπους όμως μέσα από την εμπειρία τους, ξέρουν να μετρούν τους πραγματικούς φίλους στα πέντε τους δάχτυλα.
Είναι γυναίκες, σύζυγοι, σύντροφοι, φίλες, μητέρες, εργαζόμενες, αδερφές. Είναι γυναίκες που μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους. Που ξενυχτούν τα βράδια όταν είναι άρρωστα, που τα τρέχουν στα φροντιστήρια, που ανησυχούν και προσπαθούν κάθε μέρα για το καλό τους. Είναι γυναίκες που έχουν τόσα πολλά τρεχάματα κι όμως πάντα θα βρουν χρόνο για σένα. Φτάνει να πεις ότι τις χρειάζεσαι. Είναι γυναίκες που τις εγκατέλειψαν όμως οι ίδιες δεν το έβαλαν στα πόδια, που τις πρόδωσαν, τις αδίκησαν. Αντιμετώπισαν τις αλήθειες τους και βγήκαν νικήτριες. Κι αυτό γιατί έχουν ένα πάθος, μια σπίθα για τη ζωή απερίγραπτη.
Είναι γυναίκες που σέβονται τις άλλες γυναίκες και συχνά τις βοηθούν, τις στηρίζουν, τις ανεβάζουν.
Είναι γυναίκες που τα βγάζουν πέρα οικονομικά και ας χρειάζεται να φτάνουν αργά στο σπίτι.
Είναι γυναίκες που γελάνε μέσα από την καρδιά τους, που συγκινούνται, που δηλώνουν δυναμικά παρών στις ζωές των ανθρώπων που αγαπούν.
Είναι οι γυναίκες που θαυμάζεις. Που μπορεί να μένουν λίγο πιο κάτω από σενα ή να δουλεύουν στο ίδιο γραφείο μαζί σου.
Είναι οι γυναίκες που κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο και τις θυμάσαι για μια ζωή.