Ξυπνώ το πρωί και σε κοιτώ ενώ κοιμάσαι. Σε θαυμάζω ακόμη και τις ώρες της απόλυτης ησυχίας.
Αυτές τις στιγμές που σε βλέπω χαλαρωμένο, μακριά από τρέξιμο, έγνοιες, οτιδήποτε απασχολεί το υπέροχο, ασταμάτητο μυαλό σου! Δεν κομπλάρω δίπλα σου, νιώθω όμως να γνωρίζω έναν καινούριο μου εαυτό.
Σε θαυμάζω και θεωρώ πως είναι το καλύτερο αφροδισιακό. Έχεις μια δική σου φιλοσοφία για την κάθε μέρα και μια δίψα για να την ζήσεις όσο καλύτερα γίνεται.
Δεν παίρνεις τιποτα δεδομένο κι αυτό για μένα είναι η καλύτερη αφορμή να θέλω να σε ανακαλύπτω καθημερινά. Δεν σε βαριέμαι, δεν με κουράζεις.
Παρακολουθείς τα πάντα που συμβαίνουν γύρω σου και δεν επιτρέπεις σε τίποτα να σε αγγίξει. Παρά μόνο σε αυτά που θεωρείς πραγματικά σημαντικά.
Δεν ήθελα ποτέ να είμαι ο κόσμος σου όλος, θέλω όμως να είμαι ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια σου. Και το έχουμε καταφέρει μαζί.
Αυτό το μαζί μου δείχνει έναν αλλιώτικο κόσμο. Έναν κόσμο όπου δυο άνθρωποι δουλεύουν καθημερινά τη σχέση τους και προσπαθούν για το καλύτερο.
Μου δείχνεις τόσα πολλά και έχεις ανεχτεί ακόμη περισσότερα. Ξεκινήσαμε μια κοινή πορεία και εκτιμήσαμε όσα υπήρξαν στο χθες. Χωρίς ζήλεια, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς περιττά σχόλια που θα κατέστρεφαν το τώρα… Πόσο όμορφο είναι να ζεις τη στιγμή. Να εκτιμάς αυτό που σου δίνεται τη δεδομένη ώρα.
Και αναρωτιέμαι…. Ποιος στ΄αλήθεια να συγκριθεί μαζί σου που είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί. Και δεν έχει σημασία για πόσο θα κρατήσει όταν ζεις κάτι τόσο μοναδικό που ξέρεις ότι σε έχει αλλάξει για πάντα!