Κουράζομαι εύκολα, βαριέμαι ακόμη πιο εύκολα.
Βαριέμαι και απομακρύνομαι από τα μέτρια κυρίως. Τις «έτσι κι έτσι» καταστάσεις, τους «δεν ξέρω τι θέλω» ανθρώπους, αυτούς που βάζουν μια ατελείωτη παύση γιατί φοβούνται να πουν τέλος, πάμε για άλλα! Κι εγώ, πάντα θέλω να πηγαίνω και για άλλα, πάντα θέλω να μαθαίνω!
Ανέκαθεν ήξερα τι ήθελα, γνώριζα ότι μπορούσα (ιδιαίτερα όταν θέλω) και ποτέ, τίποτα δεν μου φάνηκε ακατόρθωτο. Ούτε για τις προσωπικές μου πεποιθήσεις, αλλά ούτε και για τα θέλω των ανθρώπων δίπλα μου τους οποίους στηρίζω πάντα.
Αν θες κάτι, τότε μπορείς να το αποκτήσεις ή έστω να το παλέψεις, να το προσπαθήσεις αφού όλο και κάπου θα σε βγάλει και στο τέλος της μέρας, θα ξέρεις ότι έκανες ότι περνούσε από το χέρι σου. Αυτή ήταν, είναι και θα παραμείνει για πάντα η άποψη μου. Για αυτό και με κουράζουν οι άνθρωποι που απλά λένε ότι θέλουν, μα οι πράξεις τους δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Δεν ξέρω αν βολεύονται, δεν ξέρω αν τελικά τους αρέσουν τα πράγματα στη ζωή τους όπως είναι, δεν ξέρω αν φοβούνται, εμένα πάντως ποτέ δεν ήταν το παράδειγμα μου προς μίμηση.
Αντίθετα, λάμπουν τα μάτια μου όταν γνωρίζω ανθρώπους που και θέλουν και προσπαθούν και κάνουν το ακατόρθωτο, κατορθωτό. Έχουν μια σπίθα στο βλέμμα τους και μια αγάπη για την περιπέτεια και τη ζωή και όλα αυτά που τους γεμίζουν, που αξίζει να τους θαυμάζεις, να τους ακούς, να τους ακολουθείς.
Με εντυπωσιάζουν οι άνθρωποι που λατρεύουν την καθημερινότητα τους. Αντιμετωπίζουν την κάθε μέρα ως μια καινούρια ευκαιρία για να αλλάξουν ότι δεν τους ταιριάζει, για να δουν νέα πράγματα, για να ζήσουν. Για να συγχωρήσουν, για να καταλάβουν…
Γιατί, αλήθεια, τι σημαίνει ζω…;
Δεν σημαίνει ότι αναπνέεις, αλλά ότι γεμίζεις το χρόνο σου με πράγματα που σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, με νέες καταστάσεις και κυρίως εμπειρίες. Από αυτές, που συζητάς για μέρες παρασύροντας και τους υπόλοιπους με τον ενθουσιασμό σου. Σημαίνει ότι είσαι ευτυχισμένος με όλα όσα σε περιτριγυρίζουν, ήρεμος, γεμάτος.
Αγαπώ την περιπέτεια. Το κάθε τι που μπορεί να κρατήσει απασχολημένο το μυαλό μου το οποίο θα γεμίζει με εικόνες, χρώματα, αρώματα. Μπορεί να είναι μια βόλτα, ένα περπάτημα, ένα ταξίδι, ένα καινούριο χόμπι, το ηλιοβασίλεμα, τα πάντα. Κάτι που θα μου δώσει μια νέα εμπειρία ζωής με ανθρώπους που θα παρατηρήσω από την αρχή μέχρι το τέλος της διαδρομής. Με άτομα που θα κάνω βαθιές συζητήσεις, θα αφεθώ, θα δώσω και θα πάρω. Δεν θέλω να νιώθω στάσιμη.
Δώσε μου περιπέτεια και θα στα δώσω όλα. Απλά γιατί αγαπώ αυτό το μοναδικό ταξίδι της ζωής. Κι αν αισθάνεσαι πως στερείσαι κάτι, δες πρώτα μέσα σου. Αποδέξου πρώτα από όλα εσένα. Πέταξε ότι σε ενοχλεί κι ότι αισθάνεσαι πως δεν σου προσφέρει ούτε μισό χαμόγελο.
Σε θαυμάζω τόσο πολύ να ξέρεις για όσα πέτυχες, για όσα διψάς, για όσα δεν το βάζεις κάτω! Σε θαυμάζω που κατάφερες να κάνεις τον κόσμο μου άνω κάτω κι εγώ δεν αγχώνομαι γι αυτό, απλά το απολαμβάνω και πάω όπου με πάς παραδομένη στο κάλεσμα σου!