Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΛΕΥΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΚΑΙ ΕΜΨΥΧΩΝΕΙ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ

Ο Μιχάλης Λαγός, στα 28 του χρόνια έχει καταφέρει να ξεγελάσει τον καρκίνο, παλεύει μαζί του αδιαλείπτως επί 3,5 χρόνια, κι ενώ οι γιατροί τού έδιναν μόλις μερικές ώρες ζωής (!), σήμερα αποτελεί πρότυπο δύναμης και θέλησης, για πολλούς ασθενείς.

Η περίπτωση του Μιχάλη, αποτελεί σημείο αναφοράς για τους γιατρούς αλλά και για τους καρκινοπαθείς που τον βλέπουν να τριγυρνά στους διαδρόμους του ογκολογικού νοσοκομείου «Αγιος Σάββας» για να εμψυχώσει άλλους ασθενείς αλλά και για να δείξει στους γιατρούς ότι η επιστήμη σε συνδυασμό με την πίστη και τη θέληση για ζωή, μπορούν να κάνουν θαύματα.

 

Ο Μιχάλης στη συνέντευξή του σήμερα στη «δ», μιλά για το «όμορφο ταξίδι» όπως το χαρακτηρίζει, είναι βέβαιος ότι θα βγει νικητής, δίνει μαθήματα αισιοδοξίας και αγάπης για τη ζωή, και απευθύνεται σε εκείνους που θεωρούν ότι δεν έχουν δύναμη για να παλέψουν με το «θηρίο». • Μιχάλη, πότε νόσησες; Νόσησα πριν από 3,5 χρόνια, στα 25 μου. • Πώς το ανακάλυψες; Είχα έναν πόνο, χαμηλά στη μέση. Πήγα στον γιατρό και εκεί ανακαλύπτω ότι έχω έναν πολύποδα αρκετά μεγάλο για την ηλικία μου, γύρω στα 8 cm. Κάναμε απευθείας εξετάσεις για να δούμε τι μπορεί να γίνει. • Και; Είδαμε ότι εδώ στη Ρόδο δεν μπορεί να γίνει κάτι, κι έφυγα για την Αθήνα, όπου μου ανακοίνωσαν ότι είχα καρκίνο στο έντερο, στο συκώτι και στους πνεύμονες… • Σοκαριστικό να μαθαίνεις ότι έχεις καρκίνο και μάλιστα σε τρία ζωτικά όργανα… Να σας πω την αλήθεια, χάρηκα. Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά ήταν κάτι που είχα ευχηθεί. Μέσα στην οικογένειά μου, ακόμα και σε παιδιά, βιώσαμε διάφορες ασθένειες και κάθε φορά στενοχωριόμουν. Μέσα μου έλεγα, «Θεέ μου, πάρε την αρρώστια από εκείνους και δώσε σε εμένα, να το περάσω εγώ». Πονούσα που έβλεπα παιδιά να πονάνε και παρακαλούσα τον Θεό να πονέσω εγώ, να πάρει τον πόνο τους, να μην ταλαιπωρηθούν άλλο. Μακάρι να μπορούσα να πάρω τον πόνο όλων των παιδιών του κόσμου… • Όταν νοσεί ένα μέλος από μια τόσο σοβαρή ασθένεια, νοσεί όλη η οικογένεια. Πέρα από την δική σου αντίδραση, που ομολογουμένως είναι παράδοξη, πώς αντέδρασε η οικογένειά σου; Σοκ. Αρχικά υπέστησαν σοκ. Όμως ζήτησα να μην κλάψει κανείς, να μην κατεβάσει τα όπλα κανείς και να το παλέψουμε μαζί. Ξέρω ότι θα βγω νικητής. Η οικογένειά μου, είναι το στήριγμά μου και είναι δίπλα μου εξαρχής, επιλέξαμε να βλέπουμε την θετική πλευρά των πραγμάτων. Είναι δίπλα μου και είμαι δίπλα τους. Αυτό που εύχομαι είναι να κάνω τη δική μου οικογένεια κάποια στιγμή και να μην με θάψουν οι γονείς μου, αλλά να ακολουθηθεί η φυσιολογική ροή της ζωής, να φύγουν πρώτοι οι γονείς μου όποτε έρθει η ώρα.

 

Διαβάστε όλο το άρθρο: https://www.tilestwra.com/o-michalis-poy-eipe-geia-chara-ntan-ston-karkino-paradidei-mathimata-aisiodoxias-kai-agapis/