Η αγαπημένη ραδιοφωνική παραγωγός περιγράφει στο Dolce το πόσο έχει αλλάξει η ζωή της με τον ερχομό των δίδυμων κοριτσιών της.
Με το που μας ανακοίνωσε ο γυναικολόγος ότι η εγκυμοσύνη μας ήταν διπλή αυτόματα ξέραμε ότι τα μωρά μας δεν θα άντεχαν 40 εβδομάδες όπως γίνεται, τις περισσότερες φορές, σε μια «μονή» εγκυμοσύνη. Έτσι και έγινε! Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι μια μάνα να γεννά το παιδί ή τα παιδία της στην συγκεκριμένη περίπτωση και να μην τα δει, αγγίξει, νιώσει αμέσως.. ή τουλάχιστον μετά από κάποιες ώρες. Αυτό έγινε με εμάς. Γέννησα στις 35 εβδομάδες με καισαρική και ολική νάρκωση. Τα κορίτσια μας την ίδια ώρα εγκαταστάθηκαν στις θερμοκοιτίδες της εντατικής του Μακάριου Νοσοκομείου. Τις είδα την επόμενη μέρα το πρωί, και για τα κορίτσια από εκεί ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου να τα καταφέρουν στον ‘έξω από τη μαμά κόσμο’. Έκλαψα πολύ γιατί δεν μπορούσα να αγκαλιάσω τα μωρά μου, ήταν πολύ δυνατές όμως! Ταυρίνες! Η μια βγήκε από τη θερμοκοιτίδα μετά από 2 μέρες και η άλλη σε μια εβδομάδα! Μείναμε συνολικά 15 με 17 μέρες στην εντατική και πραγματικά γνωρίσαμε όμορφους ανθρώπους, επαγγελματίες νοσηλευτές που σίγουρα θα τους έχουμε πάντα στην καρδιά μας.
Δεν ξέρω πως περίμενα την μητρότητα, ξέρω πως είναι από τα πιο όμορφα πράγματα που μου έχουν συμβεί. Οι φίλες μου με πειράζουν ότι έγινα ειδική εγκυολόγος και διατροφολόγος για τα θέματα των παιδιών, απλώς θέλω να τις προσέχω όσο περισσότερο γίνεται! Το πρωί της περασμένης Δευτέρας, ξυπνήσαμε και αποφάσισα να μην τις πάω στο σχολείο γιατί ένιωθα ότι δεν τις ‘χόρτασα’ το Σαββατοκυρίακο. Πήγαμε παντού, πάρκο, εμπορικό κέντρο, περπάτημα στη φύση. Το ένιωσα ότι το καταχάρηκαν, και τα κορίτσια και εγώ εννοείται! Αυτό χρειάζονται τα παιδιά, ξέρεις, τους γονείς τους να είναι πραγματικά μαζί τους!
Κάτι που σίγουρα ισχύει πάντως είναι πως καταλαβαίνω πλέον 100% τη δική μου μαμά και αυτό είναι κάτι που μας κάνει και τις δύο να γελάμε πολύ!