Άνθρωποι πολλοί. Διαφορετικοί. Ξεχωριστοί. Μοναδικοί. Κι εσύ μετράς στα δάχτυλα, αυτούς που μαζί τους είσαι ο εαυτός σου, που μαζί τους τσαλακώνεσαι, που αγαπάς τόσο δυνατά και αισθάνεσαι γεμάτος, ευτυχισμένος…
Γράφει η Μαρίνα Αβραάμ
Το γέλιο τους είναι και δικό σου γέλιο. Η χαρά τους είναι και χαρά σου.
Αισθάνεσαι γεμάτος, πλήρης. Ζεις τη στιγμή και ξεχνάς να κοιτάξεις κινητό, βάζεις μια παύση στη καθημερινότητα και απολαμβάνεις στο μέγιστο τις στιγμές που περνάς μαζί τους. Γιατί ξέρεις πως είναι αδύνατο να σταματήσεις για πάντα το χρόνο σ΄ εκείνη τη δεδομένη στιγμή, μπορείς όμως να ζήσεις στο μέγιστο το όμορφο παρών και να το συζητάς ξανά και ξανά με γέλια.
Είναι άνθρωποι που πιθανόν να τους γνωρίζεις από τα παιδικά σου χρόνια. Να μεγαλώνατε και να παίζατε στην ίδια αυλή, μπορεί όμως και να ήρθαν στην πορεία. Ήρθαν όμως κι έμειναν. Δεν υπήρξαν απλώς το σχοινί για να περάσεις απέναντι. Για να πας παρακάτω. Είναι άνθρωποι που ποτέ δεν σε έστησαν στο τοίχο για να σε κρίνουν. Ποτέ δεν σκέφτηκαν να σε σχολιάσουν πίσω από την πλάτη σου γιατί ότι είχαν να πουν, θα το έλεγαν μπροστά σου. Όχι για να σε πληγώσουν, όχι από κακία. Αλλά γιατί σε αγαπούν. Είναι άνθρωποι που ποτέ δεν υπήρξες παρείσακτος στην παρέα τους, ποτέ δεν σ΄έδιωξαν επειδή έτσι πρέπει, επειδή έτσι τα έφερε η ζωή. Ήταν πάντα δίπλα σου, ποτέ απέναντι σου. Δεν ντράπηκαν στιγμή για σένα. Αντίθετα αισθάνονται περηφάνια όπως κι εσύ για αυτούς.
Σε ξέρουν καλύτερα απ τον καθένα. Σε καταλαβαίνουν ακόμη κι όταν αντιδράς λάθος. Σε στηρίζουν, σου δίνουν το χέρι να σηκωθείς και ξέρουν πολύ καλά πότε χρειάζεσαι χρόνο για να επουλώσεις πληγές. Δεν υπάρχουν αμήχανες στιγμές, δεν υπάρχουν χαμόγελα πίσω από μάσκες. Υπάρχει μόνο ειλικρίνεια και αγάπη.
Είναι οι άνθρωποι που μπορεί να μην τους συναντάς κάθε μέρα. Τους έχεις όμως πάντα στο μυαλό σου. Αρκεί μια αυλή και η παρέα τους. Ότι ώρα και να ναι. Όπου κι αν βρίσκεστε. Ζείτε μαζί όμορφες στιγμές, από αυτές που δεν χρειάζονται ταμπέλες. Η παρέα τους σε γεμίζει και την ίδια στιγμή αισθάνεσαι για ακόμη μια φορά πόσο μέγιστη ευλογία είναι να αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι.
Θες μόνο το καλό τους και ξέρεις πώς θα έκανες τα πάντα για αυτούς. Είναι οι δικοί σου άνθρωποι. Είναι αυτοί που κάνουν τον κόσμο σου καλύτερο.
Τους δέχεσαι και σε δέχονται όπως κι αν είσαι.
Και βαδίζετε μαζί σε αυτή τη ζωή. Γίνεστε οικογένεια. Άλλωστε, αυτούς τους ανθρώπους τους έχεις διαλέξει και σε έχουν διαλέξει για να παραμείνουν για πάντα εδώ… Είναι παντός καιρού. Ξέρεις τώρα τι εννοώ… Δεν είναι μόνο όταν το φέρουν οι συνθήκες, δεν είναι μόνο για όσο κρατάει ένα μπουκάλι κρασί ή μια βραδιά… Δεν είναι μόνο για όταν χρειάζονται κάτι από σένα… Είναι οι άνθρωποι όλων των εποχών σου… Της ζωής σου ολόκληρης.
Και είναι τόσο γερός ο δεσμός που πραγματικά, πώς να στον περιγράψω και να τον καταλάβεις στον απόλυτο βαθμό του… Εύχομαι πραγματικά να έχεις κι εσύ στη ζωή σου τέτοιους ανθρώπους. Εμένα είναι η μεγαλύτερη δύναμη μου.
*Αφιερωμένο σε όλους αυτούς τους πραγματικά ξεχωριστούς ανθρώπους στη ζωή μου που με κάνουν καλύτερο άνθρωπο απλά και μόνο με την παρουσία τους. Μπορώ να στους ονοματίσω γιατί ξέρω ότι δεν θα αδικήσω κανέναν. Γνωρίζω πολύ καλά ποιοι είναι. Μου το έχουν αποδείξει ξανά και ξανά, χειμώνες καλοκαίρια και τους ανταποδίδω με κάθε ευκαιρία την απέραντη αγάπη μου.